Οι πάπιες της βροχής

      Τις μέρες που βρέχει -σιγανά ή δυνατά είναι αδιάφορο- τα παπιά έχουν το «πλεονέκτημα»!

Λίγο... νερό ακόμα στη ζωή τους δεν τους λέει απολύτως τίποτα, ενώ για έναν κυνηγό που πρέπει να μουσκεύει ακίνητος στο καρτέρι ή στον γκιουμέ, τα πράγματα είναι διαφορετικά... Oσοι περιμένουν ότι μια δυνατή βροχή θα επηρεάσει τις αποστάσεις των πτήσεων ή τα δρομολόγια των πουλιών του βάλτου από το πιθανό καρτέρι τους, συνήθως διαψεύδονται. Η βροχή από μόνη της όχι μόνο δεν τα ενοχλεί, αλλά αισθάνονται στο στοιχείο τους. Οι μετακινήσεις τους για τη βοσκή ή την κούρνια πρωί και απόγευμα γίνονται κανονικά, χωρίς όμως να αναγκαστούν να «χαμηλώσουν» διευκολύνοντας τις βολές όσων τα περιμένουν, τρώγοντας όλη τη «βρόχα» στον γκιουμέ τους...

Τις μέρες του δυνατού νοτιά, τα παπιά ακολουθούν πορείες που περνάνε πάντα πάνω από υδάτινες επιφάνειες της στεριάς.

Από μόνη της, λοιπόν, η βροχή δεν λέει τίποτα σίγουρο για το κυνήγι στον βάλτο, ωστόσο τις περισσότερες φορές οι καλές μπόρες συνδέονται με τον νοτιά, και αυτό... κάτι λέει στα μεγάλα έλη και στις λιμνοθάλασσες.

Στροβιλισμοί...
Ο δυνατός νοτιάς είναι ένας καιρός που συνήθως σηκώνει κύμα και γενικώς «φουσκώνει» τα νερά στους μεγάλους υγροβιότοπους, κάτι που δυσκολεύει τα παπιά να παραμείνουν στο νερό, είτε βρέχει είτε δεν βρέχει... Κάτι τέτοιες μέρες του δυνατού νοτιά λοιπόν, τα συγκεντρωμένα παπιά αναγκάζονται να φύγουν από τις λιμνοθάλασσες και να μετακινηθούν προς τις χωραφιές, πετώντας όμως χαμηλά για να αποφύγουν τις ριπές του αέρα και τη βροχή που στροβιλίζεται!

Τότε ναι, ο κυνηγός έχει ένα «πλεονέκτημα»! Δεν είναι όμως εξαιτίας της βροχής, αλλά εξαιτίας της νοτιαδούρας που προκαλεί αυτήν την αναστάτωση των πουλιών στον υγροβιότοπο... Με τους δυνατούς νοτιάδες τα περάσματα των παπιών γίνονται σε ακριβώς... αντίθετες πορείες απ' ό,τι με τους άλλους καιρούς. Αν αυτό σας «μπερδεύει» λίγο, ιδιαίτερα σε έναν κυνηγότοπο που δεν σας είναι πολύ γνώριμος και οικείος, υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει οπωσδήποτε να θυμάστε:

Τις μέρες του δυνατού νοτιά, τα παπιά ακολουθούν πορείες που περνάνε πάντα πάνω από υδάτινες επιφάνειες της στεριάς, όπως κανάλια, μικρές λιμνούλες και γκιόλες, ποτάμια κλπ. Ο νοτιάς όμως είναι στους βάλτους και καιρός της ομίχλης, ιδιαίτερα όταν είναι σιγανός και τα μποφόρ του δεν επαρκούν για να τη διώξουν ή να τη διαλύσουν...

Με την ομίχλη όμως, μπορούν να συμβούν δύο πράγματα στο πρωινό ή απογευματινό πέρασμα των πουλιών:

Αν η ομίχλη εκτείνεται σε μεγάλο ύψος από το έδαφος, τα παπιά θα περάσουν... χαμηλά, επειδή χρησιμοποιούν το έδαφος για να προσανατολιστούν. Σε αυτήν την περίπτωση οι τουφεκιές θα είναι... κοντινές και ξαφνικές. Στην περίπτωση, όμως, που η ομίχλη απλώνεται σε μερικές μόνο δεκάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, τα παπιά θα την αποφύγουν πετώντας... ακόμα ψηλότερα!